Dit huis heeft een beduidend langere geschiedenis dan de rest van het dorp. Het huis is onderdeel van het landgoed Westerbeeksloot. De geschiedenis begint al in 1614. Op dat moment is François van Westerbeek in de buurt van Vledder om te kijken naar grond. Voor de afvoer van turf liet hij het landgoed graven, Westerbeeksloot. Vanwege zijn eigen achternaam kreeg dit gebied ook zijn naam. Omdat hij hier ook vaker aanwezig zou zijn werd er een huis gebouwd. Dat werd Westerbeeck genoemd.

Dit landgoed kwam in 1726 in handen van een gehele nieuwe familie onder de naam van Royen. Steven was zijn naam en hij was een zijdehandelaar uit Amsterdam. Hij bewoonde het oude huis met zijn gezin. In 1766 werd het hele landgoed verkocht door zijn erfgenamen aan weer een andere familie, ditmaal de familie van Heloma uit Heerenveen. Deze liet een heel nieuw herenhuis bouwen, en dat is het tegenwoordige Huis Westerbeek. Heloma bracht, samen met zijn zonen, het gehele gebied tot ontwikkeling. In 1794 bezat de familie elf woningen in het gebied, een tolhuis en een herberg wat later Hotel Frederiksoord zou worden.

Na deze familie woonde weer een zoon van de vorige eigenaar in dit huis. Het gaat hier om Stephanus Jacobus van Royen. Hij zou later ook burgemeester van Vledder worden en een zeer belangrijke rol gaan vervullen bij de Maatschappij van Weldadigheid. De erfgenamen Heloma hadden inmiddels alles al verkocht aan rijke oud-burgemeester van Ruinen, meneer Nobel. Hij was, net als Stephanus, lid van de Drentse Staten. Stephanus trad dan ook in 1818 door zijn gezamenlijke geschiedenis met het huis op als bemiddelaar toen het huis werd verkocht aan de Maatschappij van Weldadigheid.

Vanaf dat moment staat het huis centraal in de proefkolonie. Niemand minder als de initiatiefnemer zelf, Johannes van den Bosch, gaat hier wonen om alles van zijn proefkolonie in de gaten te kunnen houden. Ook zijn broer Benjamin, die in de beginperiode burgemeester was van Frederiksoord, heeft hier een tijdje gewoond. Na 1859 werd het huis verhuurd aan verschillende personen en had het dienst als dokters- , burgemeesters- en predikantswoning. Sinds 1975, na een ingrijpende verbouwing, werd het huis gebruikt als hoofdkantoor van de Maatschappij van Weldadigheid.